Kliknij tutaj --> 🤿 wypadek przy pracy niemcy

nieuznania w protokole powypadkowym lub karcie wypadku zdarzenia za wypadek przy pracy w rozumieniu ustawy; gdy protokół powypadkowy lub karta wypadku zawierają stwierdzenia bezpodstawne. Odmowa przyznania świadczeń następuje w drodze decyzji ZUS. Z kolei jeżeli w protokole powypadkowym lub karcie wypadku są braki formalne, Zakład RE: wypadek pierwszego dnia niemczy. Generalnie system w Niemczech jest taki: - przez pierwsze 6 tyogdni zwolnienia lekarskiego placi pracodawca, potem Kasa Chorych. Wyjatek: pierwsze 4 tyogdnie pracy- jesli ktos zachoruje w tym okresie, to placi od razu Kasa Chorych, pracodawca nie musi, pod warunkiem oczywiscie, ze bylo sie zameldowanym w tzw Jeżeli wypadkowi ulegnie osoba, która nie jest pracownikiem, ale nastąpi to w okresie ubezpieczenia społecznego od wypadków przy pracy, traktuje się to jako wypadek przy pracy. Wypadek w drodze do biura lub z biura. Pracownik może też ulec wypadkowi poza zakładem pracy, jadąc do niego lub wracając z biura czy fabryki do domu. wypadek przy pracy . witam mialem wypadek w niemczech straciłem 3 palce,sozialgericht uznał to za wypadek przy pracy wyrok jest juz prawomocny,ile mogę dostac renty?była to praca na czarno jakieś 10 lat temu kiedy nie byliśmy w uni ale Skręcenie sobie nogi przy wysiadaniu z autobusu czy kolizja drogowa na światłach to tylko przykłady wypadków, jakie mogą przydarzyć się w drodze do pracy. Z tego powodu wszyscy pracownicy w Niemczech w czasie drogi do i z pracy objęci są ustawowym ubezpieczeniem od następstw nieszczęśliwych wypadków. Prix Rencontre Avec Les Dauphins Marineland. Pojęcie wypadku przy pracy „Wypadek przy pracy to wypadek, który poniosła osoba ubezpieczona w ramach wykonywania czynności podlegających ubezpieczeniu. Wypadek to czasowo ograniczone, oddziałujące z zewnątrz na ciało zdarzenie, prowadzące do uszkodzenia ciała lub do śmierci” (§ 8 ust. 1 Siódmej Księgi Kodeksu Socjalnego, Sozialgesetzbuch VII, w skrócie: SGB VII). Osoby ubezpieczone to przede wszystkim pracownicy, za których pracodawca odprowadza składki do ubezpieczenia wypadkowego (Unfallversicherung). Ubezpieczenie wypadkowe jest ubezpieczeniem obowiązkowym, każdy pracodawca jest zobowiązany do odprowadzania w tym zakresie składek za swych pracowników. Czynności podlegające ubezpieczeniu to przede wszystkim czynność związane z wykonywaniem zadań pracowniczych przez pracownika. Ubezpieczenie obejmuje jednak także drogę do pracy i powrót pracownika do miejsca zamieszkania. Ubezpieczenie nie obejmuje natomiast ogólnych ryzyk życiowych, przykładowo zawału serca pracownika w miejscu pracy wynikającego ze złego stanu zdrowia pracownika. Roszczenia wobec kasy wypadkowej (Unfallversicherung) Z tytyłu wypadku przy pracy pracownikowi przysługują w pierwszej kolejności roszczenie w stosunku do kasy wypadkowej. Każda branża posiada swoją własną kasę. Pracownicy budowlani są przykładowo ubezpieczeni w Berufsgenossenschaft Bau, kierowcy i inni pracownicy branży logistycznej w Berufsgenossenschaft Verkehr a pracownicy rolni w Landwirtschaftliche Berufsgenossenschaft. Świadczenia kasy wypadkowej obejmują pokrycie kosztów leczenia skutków wypadku i ewentualnej rehabilitacji wypłatę części wynagrodzenia w trakcie leczenia i rehabilitacji (Verletztengeld) rentę wypadkowa (Verletztenrente) dopłaty do kosztów opieki w przypadku trwałego uszczerbku na zdrowiu (Pflegegeld) zasiłek pogrzebowy (Sterbegeld). Przez pierwsze sześć tygodni niezdolności do pracy z tytułu wypadku pracownik otrzymuje nadal pełne wynagrodzenie od swojego pracodawcy. Od siódmego tygodnia niezdolności do pracy obowiązek ten przechodzi na kasę wypadkową. Kasa płaci jednak jedynie 80 % średniego wynagrodzenia z ostatnich trzech miesięcy pracy przed wypadkiem. Renta wypadkowa to stałe świadczenie pieniężne przysługujące pracownikowi w przypadku trwałego uszczerbku na zdrowiu obniżającego jego zdolności zarobkowe (Erwerbsfähigkeit) o co najmniej 20 %. Wysokość renty jest uzależniona od rocznej kwoty zarobków pracownika przez wypadkiem oraz stopnia uszczerbku na zdrowiu. Przy rocznych zarobkach rzędu EUR brutto i 20 %-owym uszczerbku na zdrowiu miesięczna renta wynosi około 250 EUR. Wszystkie ww. świadczenia wypłaca w praktyce najczęściej kasa chorych (Krankenversicherung) – przykładowo AOK – w imieniu i na zlecenie kasy wypadkowej. Kasy rozliczają się wzajemnie z tych świadczeń, poszkodowany otrzymuje pieniądze jednak tylko od kasy chorych. Roszczenia wobec pracodawcy lub innych pracowników Ww. świadczenia kasy wypadkowej nie pokrywają całości szkody i nie obejmują zadośćuczynienia. Czy poszkodowany może dochodzić tych roszczeń od innych osób, w szczególności pracodawcy lub innych pracowników odpowiedzialnych za wypadek? Niestety, zasadniczo nie ma takiej możliwości. Roszczenia wobec pracodawcy lub innych pracowników tego samego zakładu są wykluczone, o ile nie spowodowali oni wypadku umyślnie (§§ 104 i 105 SGB VII). Nawet w przypadkach rażącego niedbalstwa nie przysługują żadne dodatkowe roszczenia wobec tych osób. Roszczenia wobec osób trzecich Jak wygląda stan prawny w sytuacji, w której szkodę wyrządziły osoby trzecie, przykładowo pracownicy świadczący pracę na tym samy placu budowy, ale zatrudnieni w innej firmie? 106 SGB VII wyklucza odpowiedzialność osób trzecich, o ile wykonują one przejściowo wspólnie z poszkodowanym te same zadania pracownicze. I tak pracownicy dwóch różnych firm budowlanych montujący to samo okno są wzajemnie zwolnieni z odpowiedzialności, jeżeli jeden z nich wyrządzi drugiemu przy wykonywaniu tego zadania jakąś szkodę. Według orzecznictwa również pracodawca sprawcy wypadku jest wówczas zwolniony z odpowiedzialności. Inaczej przedstawia się sytuacje, jeżeli szkodę wyrządzi pracownik innej firmy świadczący całkowicie inną pracę na tej samej budowie, przykładowo kierowca ciężarówki, który potrącił naszego montera, kiedy ten był właśnie w drodze na przerwę obiadową. W tym przypadku poszkodowany może dochodzić dalszego odszkodowania i zadośćuczynienia od kierowcy i ewentualnie jego pracodawcy. ZDJĘCIA: ŹRÓDŁO LINK DO LICENCJI, 1) Men at work, LINK DO ZDJĘCIA, AUTOR: Felix5413, 2) rettmobil 2009, LINK DO ZDJĘCIA, AUTOR: Na początek zła wiadomość: w Niemczech nie przysługuje automatycznie wypłacane odszkodowanie za wypadki w pracy. Istnieje jednak szereg innych świadczeń, które pokryją koszty życia podczas powrotu do zdrowia, opłacą rachunki za rehabilitację, a nawet sfinansują przekwalifikowanie chorobowe jest w niemieckich firmach wypłacane przy okazji wypadków w miejscu zatrudnienia. Dotyczy to też tzw. chorób zawodowych, takich jak utrata wzroku przez pracę w ciemności, uszkodzenie kręgosłupa przez noszenie ciężkich pakunków czy choćby choroby skóry, gdy pracownik stykał się z chemikaliami. Aby mieć pewność, czy dana choroba jest związana z wykonywaną pracą, warto poradzić się lekarza medycyny pracy lub zapytać o to w związku zawodowym dla danej branży. Co trzeba wiedzieć Warto skorzystać ze świadczenia, bo może zagwarantować spore środki na czas, gdy powrót do pracy jest niemożliwy. Są jednak warunki, które trzeba spełniać. Niestety, wielu polskich pracowników o nich nie wie i tym samym zamykają sobie oni drogę do takiej pomocy. Pierwsza ważna kwestia to rodzaj wykonywanych obowiązków. Wypadek przy pracy oznacza zdarzenie, które miało miejsce w czasie takiej pracy, na jaką pracownik umawiał się z szefem w umowie. Jeśli więc np. kasjer złamie rękę podczas prac w magazynie na wysokościach, może się okazać, że fundusz odmówi wypłaty świadczenia. To jeden z powodów, dla których w Niemczech każdy pracownik wykonuje tylko te zadania, które do niego należą. Chęć wykazania się i sięgania po nadprogramowe obowiązki może mieć groźne dla pracownika konsekwencje w razie wypadku. Odczekaj trzy dni Uszczerbek na zdrowiu musi też powodować niezdolność do pracy na dłużej, niż trzy dni. Wcześniej pracodawca może, ale nie musi wysłać pracownika na chorobowe. Jeśli po trzech dniach pracownik nadal źle się czuje, a pracodawca odmawia mu wypłaty chorobowego, warto udać się do lekarza. Z otrzymanym od niego zaświadczeniem trzeba wrócić do szefa. Ten powinien zapewnić wówczas poświadczenie wysokości zarobków, które będzie dla kasy chorych podstawą do wypłaty zasiłku. Pamiętaj o kasku Dodatkowo w czasie zdarzenia pracownik nie może być pod wpływem alkoholu ani narkotyków. Powodem zajścia nie mogła być też bijatyka pomiędzy pracownikami. Istotne, by uraz nie powstał z winy osoby poszkodowanej. Byłoby tak, gdyby np. zapomniała ona założyć kasku ochronnego lub nieprawidłowo używała maszyny. Jeśli każdy z tych warunków został spełniony i wypłata się należy, pracownik będzie mógł ją pobierać w wysokości takiej, jak za dotychczasową pracę przez okres 6 tygodni. Wysokość zasiłku ustala się na podstawie średniej pensji z ostatnich 3 miesięcy. Po upływie 6 tygodni koszty zacznie pokrywać kasa wypadkowa i będą one wynosiły 80 proc. wcześniejszej pensji. Do kasy pracownik może też zgłosić się, jeśli ponosi z tytułu choroby dodatkowe koszty, takie jak np. transportu do szpitala czy masaży leczniczych. Wszystko to jest możliwe, jeśli zabiegi zaordynuje lekarz pracy polecony przez ubezpieczenie wypadkowe. Wskaże go kasa chorych w momencie rozpoczęcia pobierania świadczenia. Zmiana kwalifikacji Zasiłek przysługuje przez najwyżej 78 tygodni. W tym czasie pracownik ma prawo do opłaconych szkoleń, jeśli jedynym sposobem na powrót do pracy jest przekwalifikowanie się (na przykład z magazyniera, który układa towary na półkach, na tego obsługującego wózki widłowe). Jeśli uszczerbek na zdrowiu jest tak duży, że powrót do pracy nie jest możliwy, pracownik może przejść na rentę. Aby maksymalnie ułatwić sobie otrzymanie pieniędzy, dobrze jest zbierać dokumenty, które poświadczają zajście. Chodzi więc o umowę o pracę, zaświadczenie od lekarza czy protokół podpisany przez policjanta, który często jest wzywany na miejsce nieszczęśliwego wypadku w firmie. W przypadku trudności można sięgać również po wideo z monitoringu czy zeznania pozostałych pracowników. Z pomocą prawnika Zwykle jednak tak drastyczne środki są podejmowane dopiero wtedy, gdy pracodawca uchyla się od odpowiedzialności, a pracownik zgłasza się po pomoc do kancelarii prawnej. W przypadku rażących nadużyć ze strony szefa, który nie zapewniał pracownikom odzieży ochronnej, kazał pracować na źle zabezpieczonym sprzęcie lub żądał pracy ponad siły, prawnik może też pomóc wnieść sprawę z powództwa cywilnego o odszkodowanie. To ekstremalne przypadki, gdy np. pracownica poroniła, bo szef nie uwzględnił jej ciąży podczas przydzielania ciężkich zadań. Kierowca to też pracownik Świadczenie jest wypłacane zarówno w przypadku pracy legalnej, jak i tej „na czarno”. W tym drugim przypadku pieniądze od razu zacznie wypłacać kasa chorych, jednak nieuczciwy pracodawca ma obowiązek je zwrócić. To dobra wiadomość dla osób, które pracują bez umowy, choć nadal muszą one pamiętać o pozostałych warunkach pobierania chorobowego: odpowiednim zabezpieczeniu miejsca pracy i trzymaniu się swoich obowiązków. Jeśli osoba po wypadku wymaga opieki, ubezpieczalnia również może pokryć te koszty do 1100 euro miesięcznie. Nie każdy wie, że leczenie czy rehabilitację po wypadku można odbywać również w Polsce. W tym wypadku trzeba zgłosić się do Berufsgenossenschaft für Transport und Verkehrswirtschaft. Co ważne dla polskich kierowców pracujących u naszych zachodnich sąsiadów, wypadek powstały na drodze, w wyniku którego kierowca zawodowy odniósł rany, to również wypadek przy pracy. Poza zwykłym odszkodowaniem z ubezpieczalni przysługuje wówczas również świadczenie pracownicze. Sonia Grodek Zdjęcie: autor: Capri23auto Jeśli pracownik spowoduje wypadek w czasie pracy, w którym poszkodowanymi są koledzy z pracy, czy sam pracodawca, pojawia się pytanie, czy pracownik jest obowiązany do pokrycia wynikających stąd szkód. Zgodnie z prawem niemieckim w takim przypadku za szkody na osobie, włącznie z odszkodowaniem nie będzie odpowiadać pracownik, o ile: – wypadek nie został spowodowany umyślnie oraz – do wypadku nie doszło w drodze do pracy. Jeśli pracownik umyślnie doprowadził do wypadku, wtedy odpowiada on również za szkody osobowe powstałe u współpracowników czy u pracodawcy. Współpracownikami są nie tylko te osoby, które pracują w tym samym przedsiębiorstwie, lecz również te, które choćby na krótko znajdują się w miejscu pracy podczas wykonywania swojej pracy, a więc nawet pracownicy innego przedsiębiorstwa. . Niemiecka Kancelaria Prawna Andreasa Martina – Berlin – Szczecin . Dowiedz się więcej: Opublikowano: 16 lipca, 2021 Autor: Kancelaria Komornicza Wielu Polaków pracuje u naszego zachodniego sąsiada. Tak jak w każdym innym kraju, tak i w Niemczech zdarzają się wypadki w pracy. Co jednak, gdy do zdarzenia doszło w drodze do pracy? Czy poszkodowany może skutecznie ubiegać się o odszkodowanie? Na nurtujące pytania w tym zakresie tematycznym, odpowiadamy w niniejszym artykule. Obowiązek ubezpieczeniowy pracownika w Niemczech Każdy pracownik zatrudniony w Niemczech, bez względu na wymiar czasu pracy i wysokości wynagrodzenia- podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu opiekuńczo-odszkodowawczemu od następstw nieszczęśliwych wypadków powstałych w pracy. Z definicji tej wydawać by się mogło, iż mowa tutaj wyłącznie o zdarzeniach, które mają miejsce bezpośrednio w miejscu wykonywania pracy. Tymczasem ich zakres jest zdecydowanie szerszy. Bowiem obowiązkowe ubezpieczenie wypadkowe obejmuje w takim samym stopniu wypadki powstałe bezpośrednio przy pracy, jak również wypadki w drodze do pracy oraz w drodze powrotnej po pracy, czy też choroby zawodowe. Zgodnie z tytułem zajmiemy się wypadkami w drodze do pracy. Są to wypadki, które zdarzają się pomiędzy miejscem zamieszkania a miejscem pracy, zaistniałe w trakcie zmierzania do pracy. Wypadek w drodze do pracy- jak należy postąpić? Gdy dojdzie do wypadku w drodze do pracy, należy niezwłocznie powiadomić o zaistniałym fakcie pracodawcę oraz właściwy zakład ubezpieczeń. Jeśli sami nie jesteśmy w stanie tego zrobić, może zająć się tym także lekarz, który prowadzi nasze leczenie. Co ważne, w Niemczech funkcjonują lekarze wyspecjalizowani w wypadkach przy pracy i zwykle to oni zajmują się takimi sprawami. Nie mniej lekarz ten wydaje także decyzję, czy dana osoba nadal musi być prowadzona przez niego, czy też może skorzystać z usług innego specjalisty. Istotne jest także to, iż z poszczególnych usług medycznych można korzystać także w Polsce, a zakład ubezpieczeń wypadkowych dokona zwrotu poniesionych kosztów leczenia, zakupu leków, dojazdów na leczenie czy rehabilitację oraz innych, realnie poniesionych kosztów. Warto także zanotować sobie datę i godzinę wypadku, a także spisać dane świadków wydarzeń tak, by w przypadku jakichkolwiek pytań ze strony ubezpieczyciela, móc rzetelnie potwierdzić zaistniałe fakty. Zgłoszenia wypadku powstałego w drodze do pracy dokonuje zakład pracy, zaś lekarz prowadzący leczenie przygotowuje odpowiedni raport, który przesyła instytucji ubezpieczającej. Mimo tego warto skorzystać także z odpowiedniej pomocy prawnej, dzięki czemu będziemy mieć pewność, iż warunki przyznanego nam odszkodowania będą sprawiedliwe i korzystne. Jest to ważne z jeszcze jednego powodu- zwykle pracownicy korzystają z dodatkowego ubezpieczenia, którym pracodawca się już nie zajmuje i trzeba samemu przygotować całą dokumentację. Wówczas taka pomoc okazuje się niezbędna w kontaktach pomiędzy poszkodowanym a firmą ubezpieczeniową. Wypadki zdarzają się nawet w drodze do pracy- niezależnie od tego, czy poruszamy się pieszo, rowerem, czy też samochodem bądź komunikacją miejską. Każdemu pracownikowi natomiast przysługuje ubezpieczenie wypadkowe, które jest zabezpieczeniem w trakcie ewentualnego zdarzenia. Jeśli zdarzy Ci się wypadek w drodze do pracy wiesz już jak się zachować oraz z czyjej pomocy warto skorzystać, by zyskać konkretną rekompensatę. Potrzebujesz pomocy w otrzymaniu odszkodowania w Niemczech? Skontaktuj się z nami: E-mail: info@ Tel.: 0048 (0) 605 996 620 W naszej karierze zawodowej może zdarzyć się tak, że zostaniemy oddelegowani przez naszego polskiego pracodawcę do pracy za granicą. Co w przypadku, gdy ulegniemy tam wypadkowi przy pracy? Rozpatrywanie wypadku przy pracy za granicą dla pracownika delegowanego należy rozpocząć od art. 12 rozporządzenia Parlamentu i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Zgodnie z tym artykułem pracownik delegowany przez pracodawcę z jednego kraju należącego do UE do wykonywania pracy w innym kraju członkowskim, podlega ustawodawstwu tego pierwszego kraju. Dzieje się tak jednak tylko wtedy, gdy przewidywany czas takiej pracy nie przekracza 24 miesięcy i osoba ta nie jest wysłana, by zastąpić inną delegowaną osobę. Zatem pracownik oddelegowany przez swojego pracodawcę celem świadczenia usług w innym państwie członkowskim UE, który uległ wypadkowi przy pracy – podlega ubezpieczeniu wypadkowemu państwa swojego pochodzenia. Należy zaznaczyć, że podany powyżej akt unijny poprzez rozporządzenie nr 1231/2010 uległ poszerzeniu. Powyższe przepisy mają zapobiec ograniczeniu sytuacji, które utrudniają lub uniemożliwiają pracownikom delegowanym na terenie Unii Europejskiej korzystanie z uprawnień z zakresu ubezpieczenia społecznego z opieki medycznej. Osoba delegowana ma prawo podlegać ubezpieczeniom społecznym tylko w jednym państwie, tak więc może być ubezpieczona tylko przez jedno państwo i do tego państwa opłacać wszystkie składki na ubezpieczenia społeczne, nawet w przypadkach, gdy jednocześnie pracuje ona w kilku państwach członkowskich. Ubezpieczenie pracownika pracującego poza Polską obowiązuje tylko w tym państwie, w którym praca jest wykonywana. Nie jest więc brane pod uwagę, czy dana osoba mieszka w państwie z którego została oddelegowana czy w państwie, w którym wykonuje pracę. W sytuacji, gdy pracownik wykonuje jednocześnie pracę na terenie kilku państw członkowskich, ubezpieczeniu podlega w tym państwie, w którym wykonywana jest tzw. znaczna część pracy. Bierze się tu pod uwagę czas pracy lub wynagrodzenie za pracę w danym kraju. Podsumowując dotychczasowe rozważania należy wskazać przesłanki, dzięki którym pracujący w państwie członkowskim UE pracownik nadal może pozostać w polskim systemie ubezpieczeń społecznych. Do tych przesłanek zaliczamy: Okres oddelegowania nie może przekraczać więcej niż 24 miesiące, Delegacja nie może polegać na zastępowaniu innego delegowanego pracownika, Musi istnieć realny związek pomiędzy pracownikiem a pracodawcą w Polsce. Pomimo, że składki na ubezpieczenia zdrowotne trafiają do Polski, nie będzie to oznaczało, że pracownik oddelegowany będący za granicą jest pozbawiony opieki medycznej lub jest zmuszony za taką usługę zapłacić. Pracownik delegowany nie opłaca składek na ubezpieczenia zdrowotne w kraju do którego pojechał. Inaczej sytuacja przedstawiałaby się, gdyby pracownik był zatrudniony za granicą. Delegowanemu pracownikowi do korzystania z opieki medycznej w krajach UE potrzebna jest Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ). Potwierdza ono prawo do korzystania na koszt NFZ z niezbędnych świadczeń zdrowotnych w czasie tymczasowego pobytu na terenie innego państwa członkowskiego UE. EKUZ może zostać wydana wyłącznie osobom, które posiadają prawo do świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych zgodnie z przepisami krajowymi, w tym osobom zgłoszonym do ubezpieczenia zdrowotnego. Aby móc uzyskać kartę EKUZ należy wystąpić do NFZ z odpowiednim wnioskiem. Wzór wniosku mogą Państwo znaleźć tutaj. Niektóre jednak państwa członkowskie takie jak Niemcy czy Francja posiadają odrębne systemy wypadkowe, w ramach których udzielenie świadczeń związanych z wypadkiem możliwe jest wyłącznie na podstawie takich dokumentów jak dokument DA1 lub formularz E123. Zasady wydawania dokumentu DA1/E123 W przypadku, gdy osoba w trakcie wykonywania pracy w jednym z państw UE/EFTA (innym niż RP) ulegnie wypadkowi przy pracy, uzyskanie dokumentu DA1/E123 jest możliwe tylko przy łącznym spełnieniu następujących przesłanek: Podleganie ustawodawstwu polskiemu, w dniu w którym doszło do wypadku – dokumentem potwierdzającym właściwość ustawodawstwa polskiego jest dokument A1 wydany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS). Podleganie polskiemu ubezpieczeniu wypadkowemu i zdrowotnemu, w dniu w którym doszło do wypadku. Uznanie przez pracodawcę lub podmiot wskazany w krajowych przepisach z zakresu wypadków przy pracy, iż zaistniałe zdarzenie zostało zakwalifikowane jako wypadek przy pracy i odnotowane w rejestrze wypadków przy pracy, zgodnie z § 16 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2009 r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy (Dz. U. poz. 870). W przypadku państw członkowskich UE/EFTA, które nie posiadają wyodrębnianych systemów wypadkowych rzeczowe świadczenia zdrowotne związane z wypadkiem przy pracy udzielane są w ramach systemu chorobowego na podstawie EKUZ. Należy także mieć na uwadze, że pracownicy mogą być delegowani za granicę tylko przez te firmy, które prowadzą w Polsce większość swojej działalności gospodarczej. Ważne jest także rozróżnienie terminów oddelegowanie, a podróż służbowa, gdyż w wielu przypadkach mylnie są one traktowane jako tożsame. Na podstawie Dyrektywy 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług – pracownikiem delegowanym jest osoba, która przez ograniczony okres wykonuje swoją pracę na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwa, w którym zwyczajowo pracuje. Natomiast zgodnie z przepisami Kodeksu pracy podróż służbowa polega na wykonywaniu na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się stałe miejsce pracy pracownika, lub w której znajduje się siedziba pracodawcy. Zatem jeżeli pracownik ma zapisane w umowie miejsce pracy na terytorium Polski, to jego wyjazd poza granicę kraju będzie jego zagraniczną podróżą służbową. Natomiast jeżeli z treści umowy wynika, iż miejsce pracy może znajdować się za granicą, to pracodawca może oddelegować pracownika do pracy za granicą i nie będzie to podróż służbowa. Osoby znajdujące się w zagranicznej podróży służbowej mają prawo do innego rodzaju świadczeń, niż osoby oddelegowane do pracy za granicą. Zaznaczyć należy, iż miejsce pracy może zostać zmienione na mocy odrębnego od umowy o pracę porozumienia między pracownikiem i pracodawcą. Podstawa prawna: Rozporządzenia Parlamentu i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1231/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. rozszerzające rozporządzenie (WE) nr 883/2004 i rozporządzenie (WE) nr 987/2009 na obywateli państw trzecich, którzy nie są jeszcze objęci tymi rozporządzeniami jedynie ze względu na swoje obywatelstwo, Dyrektywa 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług, Ustawa z dnia 26 czerwca 1794 Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 108 i z 2018 r. poz. 4 i 138). Źródła:

wypadek przy pracy niemcy